Biografie en Geschiedenis Käthe Kruse

Biografie en Geschiedenis https://www.hesemans.nl/wp-content/gallery/biografie-en-geschiedenis/kathe-kruse.gif

(Katharina Simon) werd geboren 17 september 1883 in Breslau. Haar moeder was arm en verdiende de kost als naaister. Al vroeg openbaarde zich de interesse voor kunst, literatuur en theater. Actrice wilde ze worden.

Op haar 16de neemt zij acteerlessen en op haar 17de verhuist ze naar Berlijn, krijgt een contract bij het Berlijnse Lessing Theater waar ze zich al snel ontplooit. Haar artiestennaam was: Hedda Somin

Kort erop ontmoet zij de 30 jaar oudere Max Kruse (kunstenaar en beeldhouwer) en haar wereld verandert drastisch. Trouwen wil ze niet, toch wordt hun eerste kind Maria Speranza (Mimerle) in december 1902 geboren. Er volgen er meer en er worden in totaal 8 kinderen geboren, 3 dochters en 5 zonen.

1 Maria Simon (Mimerle) 1902

2 Sophie Simon (Fifi) 1904

3 Johan Simon (dood geboren) 1908

4 Johanna Kruse (Hannerle of Hanne) 1909

5 Michael Kruse 1911

6 Jochen Kruse (Jockerle) 1912

7 Friedebald Kruse 1918

8 Max Kruse 1921

Als ze zwanger is van de tweede vraagt haar dochter Mimerle voor kerst, tijdens een verhuizing naar Ascona (Zwitserland), naar een pop. Ze wil graag ook een baby krijgen. Max Kruse, die niet mee verhuisde, zoekt een passende pop in Berlijn maar kan deze niet vinden. “Ik koop deze harde, stijve dingen niet. Hoe kan een kind met zoiets verschrikkelijks spelen? Maak er zelf maar een”. Zo ontstaat begin 1905 de eerste Käthe Kruse pop Oskar, gemaakt van een aardappel, handdoek en met zand verzwaard. Tevens het begin van een van de oudste poppenfabrieken van Duitsland. In 1909 trouwt Käthe met Max in München.

In 1910 verhuist ze terug naar Berlijn. Daar gaat zij experimenteren met een in München gekocht borstbeeldje van een kind. Dit is van de beeldhouwer Frans Duquesnoy (1597-1643). Dit gezicht geeft haar de inspiratie voor de poppen die ze voor haar kinderen maakt.

Ook in dit jaar wordt zij gevraagd mee te doen met de tentoonstelling “Spielzeug aus eigener Hand” in het warenhuis Tietz (het tegen­woordige KaDeWe) te Berlijn. Hiervoor heeft zij een serie poppen gemaakt die erg in de smaak valt! Voor deze eerste poppenkop is ook een patent vastgelegd. Vanwege de goede reacties is zij in 1911 samen gaan werken met de fabriek Kämmer und Reinhardt. Dit geeft niet het gewenste resultaat en de eerste buitenlandse order uit Amerika van 150 poppen worden dan ook thuis gemaakt. Vijf medewerkers worden aangenomen en al snel volgt een order van 500 poppen… Het huis wordt te klein.

In 1912 verhuist zij naar Bad Kösen. Hier is meer plaats voor de productie van de speel en lespoppen. Hier wordt haar tweede zoon Jochen (Jockerle) geboren, het broertje van Michael. Friedebald die in 1918 geboren is stond model voor het borstbeeld van I. von Jakimow. In 1923 is de laatste in het gezin geboren: Max.

In 1928 werd het programma van de fabriek uitgebreid met etalagepoppen. De speelpoppen maar vooral de “Lernbaby’s” zijn inmiddels wereldberoemd. In 1937 krijgt Käthe Kruse tijdens de Wereldtentoonstelling in Parijs dan ook een gouden medaille.

In 1942 overlijdt haar man Max en kort erna ook twee zonen. In 1943 Jochen en in 1944 Friedebald.

In 1950 werd het hele bedrijf naar Donauwörth verplaatst waar het nu nog zit. De reden om hiernaartoe te gaan was dat Bad Kösen bezet was tijdens de oorlog en Käthe moest vluchten. De fabriek werd onteigend en ging als staatsbedrijf door tot 1967 met de productie van poppen. De fabriek bestaat nog steeds maar maakt nu alleen mooie pluche dieren onder de naam Kösen. Haar zoon Michael had in Donauwörth al een werkplaats en dat vergemakkelijkte de nieuwe start. Ook Max helpt bij de wederopbouw In 1952/53 nam Hanne Kruse samen met haar man Heinz Adler het bedrijf over. Ze leiden met veel succes tot 1990.

In 1956 gaat Käthe Kruse met pensioen en verhuist naar München. Zij ontvangt voor haar bijzondere werk het “Bundesverdienstekruis 1e klasse”, een onderscheiding die weinig vrouwen ontvangen hebben. In 1957 is uit financiële nood een samenwerkingsverband aangegaan met de Schildkröt fabriek. Deze bezat 70 procent van de aandelen. Wegens het succes na de herstart zijn deze aandelen al snel teruggekocht. Als in 1958 Max Kruse ook uit het bedrijf stapt draait het hele bedrijf op Hanne en haar man. Op 19 juli 1968 sterft Käthe in Murnau. Ze laat een bewogen maar rijke geschiedenis achter.

In 1989 werd ook Hanne onderscheiden met het “Bundesverdienstenkruis”. Een jaar later geeft zij het bedrijf over aan de derde generatie. Andrea Kathrin Christenson, haar man Stephen Christenson en het vorstenhuis de familie Castell-Castell. De traditie van Käthe Kruse was hiermee gered.

Andrea, geboren in Wenen (Oostenrijk), is niet zomaar in het bedrijf gekomen. Zij speelde als kind al met Käthe Kruse poppen en ook zij was betoverd door de bijzondere poppen. Ze vertelde tegen iedereen dat zij Käthe Kruse wilde worden.

In haar eerste baan was zij Senior Project Manager in de Boston Consulting Group GmbH in München Duitsland. Hier had zij het erg naar haar zin en was niet van plan hier weg te gaan. Door toeval hoorde zij in 1990 dat er een nieuwe directrice voor de Käthe Kruse Fabriek gezocht werd. Ze nam de kans waar om haar kinderdroom om zelf speelgoed te maken te verwezenlijken. Sinds de oorlog was er die kans nog niet geweest. Het was nu of nooit. Het echtpaar investeerde 250.000 DM in haar droom die werkelijkheid werd.

Dit was wel op een moeilijk moment want zij krijgt haar eerste van de drie zonen, Lucas.

en heeft nog enkele klanten van haar oude werk onder haar hoede. Als Lucas 12 jaar is gaat hij naar het internaat en als hij belt van daaruit laat zij het werk liggen, om daarna het weer op te pakken. Zij voelt als geen ander de filosofie van Käthe Kruse aan en richt zich bij de nieuwe bijzondere collecties daar ook op. Want de 5 punten waaraan poppen moesten voldoen volgens Käthe Kruse in 1905 zijn nog steeds actueel!

  • Een kind voor het kind, geborgen en warm.
  • Mijn poppen leven, het zijn kleine kinderen die men graag liefkoost.
  • Het geheim van de poppen zijn de kindergezichten met een realistische uitstraling met de juiste zachtheid, gevoel en gewicht.
  • De poppen lokken gevoel uit. Ze vragen en dagen uit een dialoog aan te gaan met de kleine soepele persoonlijkheden van de pop.
  • De pop is een vriend voor het leven en kan altijd in de fabriek gerepareerd worden.

De hoge kwaliteit, productie op de traditionele vervaardiging en de liefde voor het detail maken van deze poppen kleine wezentjes voor kinderen, poppenliefhebbers en verzamelaars.

Bijna alles is handwerk. Ogen, mond en de haren zijn handgeschilderd, pruiken zijn handgeknoopt. Hierdoor is iedere pop uniek. Nog steeds worden ze in verschillende modellen gemaakt zoals vroeger, gevuld met ree- en rendierhaar. Er zijn maar weinig werklieden die de techniek van stoffen koppen maken nog kennen. Enkele werknemers die al z’n 30 jaar in het bedrijf werken beheersen dit nog. Voor het zou verdwijnen neemt Andrea het besluit dat de oudste techniek terug moet komen. In 1992 en 1993 komen de eerste poppen met stoffen gezichten terug in de collectie.

In 1992 komt de tweede zoon ter wereld: Matthias . Ter gelegenheid van het 125 jarig bestaan van de zaak Hesemans en 10 jaar “Open Huis” is in augustus 1995 de pop “Käthe” uitgegeven (gelimiteerde uitgave van 10 stuks) Andrea is voor deze gelegenheid naar Breda gekomen en heeft een diapresentatie gegeven over leven en werk van Käthe Kruse. “Käthe” was een “Lernbaby” gemaakt voor het lesgeven in ziekenhuizen en andere instellingen voor het verzorgen van baby’s. Het gewicht, navel, temperatuurgaatje en “loszittende” ledematen zorgden voor een natuurlijke baby. Ook in dat jaar is de club opgericht “Käthe Kruse familie” Deze groeide al snel uit naar 4000 leden.

In 1996 werd haar derde zoon geboren; Nicolaus.

Ter gelegenheid van het 130 jarig bestaan van de zaak Hesemans komt in samenwerking met Käthe Kruse in 2000 Marije (20 stuks)uit. In 2002 organiseert “Hesemans Tours” een busreis naar de fabriek. Met ruim 40 poppenliefhebbers mogen wij een kijkje nemen achter de schermen.

Ter gelegenheid van 60 jaar familie Hesemans in de zaak is in mei 2003 “Tamara” (25 stuks) ontworpen. Ook hiervoor brengt Andrea een bezoek aan onze zaak. In september 2004 komt zij signeren in Breda en kunnen voor de derde keer de poppenliefhebbers haar ontmoeten. Voor deze dag is Meindert uitgegeven (20 stuks).

Dank zij de professionele leiding van de creatieve vrouw met humor Andrea en haar man worden ieder jaar nieuwe dingen in oude traditie gepresenteerd. Geschenken voor Baby’s zoals knuffeldoeken, en de stoffen “Waldorf” fantasie popjes voor kinderen maar ook kinderkleding. Daarbij ook een compleet nieuwe collectie om de kinderkamer in textiel van Käthe Kruse in te richten.

In 2005 worden 4 nieuwe poppengezichten uitgebracht, Lolle, Liebeskind, mein Glück en Toni. Vroeger was het aandeel klassieke poppen nog 90 procent. Nu is dit arbeidsintensieve deel van het assortiment nog maar 30 procent. De export steeg van 10 naar 22 procent. In Letland staat nog een textielfabriek die de stoffen voor poppen- en kinderkleding maakt. Hier werken 850 mensen. Dit deel wordt door Stephen Christenson geleid. Gerenommeerde modehuizen besteden vaak werk uit aan Käthe Kruse.

In Donauwörth werken 110 mensen. Deze werken voornamelijk aan de pop zelf. Het duurt 16-36 uur voordat een pop klaar is. waarvan 28 uur voor de pop zonder kleding. Het drogen van het geschilderde haar duurt afhankelijk van het weer enkele weken tot maanden! Dit alles met nog steeds dezelfde verfstoffen van toen. Het is niet verwonderlijk dat de helft (15.000) van de klassieke serie inmiddels niet in handen komt van de kinderen maar in handen van volwassen liefhebbers die hun kinderdroom nu eindelijk kunnen verwezenlijken.

In de fabriek hebben ze ook een Käthe Kruse poppenziekenhuis onder leiding van Marion Hohman. Hier kunnen oude en beschadigde poppen gerepareerd worden. Zij is in 2006 bij ons geweest. Op 8 september 2007 komt Andrea wederom naar ons in Breda. Dit keer presenteert zij Sjoerd (20 stuks) Dit is een bijzondere uitgave omdat de Rumpumpel baby geschilderd haar heeft en met rendierhaar gestopt is. Maria Hesemans heeft het vestje en de muts in vilt gemaakt.

Elke pop of ander artikel uit de Käthe Kruse fabriek is handgemaakt en het duurt lang om het tot stand te brengen. Sommige zelfs tot 36 uur. Het gaat door de handen van 8 tot 10 verschillende medewerkers en kunstenaars. Bijna 100 jaar zijn er voorbij gegaan sinds het maken van de eerste pop. En nog steeds is de pop geliefd bij veel kinderen en volwassenen over heel de wereld.

Wij zijn officieel Käthe Kruse Dealer.

© Hesemans Breda 2007

Klik hier voor meer Käthe Kruse http://www.youtube.com/watch?v=nYNIYtEJbsU