Hesemans Tours Recensie Schildpad en Goebel-Hummel

hesemans-tours-transparant

Reisverslag busreis “Hesemans Tours”
Hesemans reis Schildpad-Goebel

Lang naar uitgekeken en toen was het zover!

1

De eerste dag met de bus verliep voorspoedig en we kwamen ’s avonds in ons mooie hotel aan. Nadat we ons wat opgefrist hadden was het diner klaar en konden aan tafel. Dit hotel bleek als verwacht goed en gezellig te zijn.

2

De volgende dag naar de schildpad fabriek dat was een bijzondere belevenis. We werden door mevrouw Biemann zelf ontvangen en ze gaf een rondleiding door haar museum. Het was een mooi museum met in hoofdzaak celluloidpoppen, waarvan vele zeldzame exemplaren o.a. het prototype van het poppenpaartje uit 1995 van Hesemans.

Tijdens de rondleiding in de fabriek was veel te zien. We gingen eerst naar de afdeling waar de vinyl onderdelen gemaakt worden. De messing mallen van koppen armen en benen die op een grote schijf bevestigd zijn, worden gevuld met vloeibare grondstoffen waarna ze in een oven gaan. Na ongeveer 8 minuten in de hete oven wordt de vloeibare massa vinyl en worden de mallen uit de oven gehaald en afgekoeld met water. Na het openen van de mallen worden de poppen onderdelen eruit getrokken. Daarna worden bijvoorbeeld de poppenkoppen verder afgewerkt, zoals de beschildering van de ogen en wimpers en blossen van de wangen.

Op een volgende afdeling zijn ze bezig met het innaaien van het haar. Op een groot haarnaaimachine wordt het haar in model op de poppenkop genaaid, dat is heel spectaculair omdat dit werk veel vaardigheid vergt en veel geluid maakt. De kunstenaarpoppen krijgen een pruik, deze worden zorgvuldig op de hoofden gelijmd. Op een andere plaats zijn ze de poppen in elkaar aan het zetten. Voor de kleding van de kunstenaarspoppen is speciaal een modeontwerpster aangesteld, die zich alleen daar mee bezig houdt.

Op een volgende afdeling snijden ze met een lintzaag de patronen uit de stof waarna de kleding in elkaar genaaid wordt. Weer andere dames waren bezig met het aankleden van de kunstenaarspoppen. Een lange zaal stond vol met poppen die nog aangekleed moesten worden, maar ook vol met jurkjes, schoentjes, sokjes, kettinkjes, speldjes enz. Ook daar werden de pruiken geknipt en in model gebracht door echte kapsters.

Op de plucheafdeling was het ook zeer interessant, hier werden de berenonderdelen in elkaar gestikt, maar wel zo dat de haren van het pluche niet in de stiknaad komen. Het stoppen van de beren met houtwol is een vak apart. Je kon zien dat dit al lang op deze manier gedaan werd, omdat de stoel van de stoppers al zeer oud was en nu nog gebruikt werdt. Ook werden er beren gemaakt van moderne stoffen en vullingen.

De Schildpadfabriek is een bedrijf van deze tijd, het was zeer de moeite waard en we gingen allen voldaan weg. In het hotel van Schildpad in Rauenstein hebben we een heerlijke lunch gebruikt.

’s Middags zijn we naar het “ Museum der Deutsche Spielzeugindustrie geweest. Daar kon je zien, hoe in het verleden het speelgoed gemaakt werd.

’s Avond toen we lekker gegeten hadden hebben we nog uitleg gekregen over Goebel en M.I. Hummel.

3

De andere morgen zijn we met de bus naar de Goebel fabriek gegaan, waar we werden verwelkomd door een nederlandstalige gids Daarna de rondleiding door de fabriek.

Op de eerste afdeling, die we zagen werden de mallen gemaakt. Deze mallen werden gebruikt voor het maken van de onderdelen van het beeldjes. Het volgende wat ze liet zien was de voorraad mallen die ze hiervoor nodig hebben. Als de onderdelen gegoten zijn, worden de natte onderdelen aan elkaar gegarneerd. Dat is werk dat erg nauwkeurig gedaan moet woerden. Als het beeldje in elkaar zit, moet het gebakken worden, daarna geglazuurd en weer gebakken worden.

Op de grote schilderzaal is veel te zien. Degene die de ogen geschilderd heeft mag haar of zijn initialen onder op het beeldje zetten. Het schilderen is precisiewerk en het was daarom op deze afdeling ook heel rustig. De beeldjes werden in fases geschilderd. Tussen al die fases werden de beeldjes gebakken. Er waren ook dames aan het schilderen die in opleiding waren. Deze leerlingen hadden kunstzinnige beeldjes of schilderingen gemaakt. Er was één persoon die de verf voor de schilders mocht mengen, voor de juiste kleur. Het eenvoudigste beeldje dat werd gemaakt is wel 50 maal in handen geweest voordat het klaar is. Het is daarom ook heel bijzonder om te kunnen zien, hoe deze mooie beeldjes gemaakt werden..Hierna werden we uitgenodigd om de traditionele zuurkool met worst te eten. Dit viel zeer in de smaak.

Daarna zijn we naar de stad Coburg gereden, om het Coburger poppenmuseum te bezoeken . Dit museum heeft een van de mooiste poppenverzamelingen van Europa. Een groep van ons gezelschap is naar de Veste Coburg geweest. In deze burcht was eveneens veel te zien zoals een grote collectie kunstglas, aardewerk, koetsen, harnassen, enz. Onze 3e dag werd afgesloten met een heerlijk diner in ons hotel.

4

Op de laatste dag ging de reis via het mooie Würzburg en Frankfurt en zonder files waren we vroeg in de avond weer veilig thuis. Het was een mooie reis en er zal ook nog lang over gepraat worden. Dit bleek wel uit de vele enthousiaste reacties van de medereizigers de dagen erna en ook nog weken later! Het was een reis om nooit te vergeten.

Maria Hesemans 2004