Biografie en Geschiedenis Maria Hesemans

Zij is geboren in Bavel, een klein dorpje vlak bij Breda (Nederland). In haar jeugd speelde ze graag met poppen, een echt poppenmoeder! De belangstelling is altijd gebleven. Later trouwde ze met Martien Hesemans, hij was winkelier in Breda. Nu heeft zij drie kinderen en vier kleinkinderen. Haar beroep was ideaal om haar interesse te verbreden in het verzamelen en kennis te verwerven.. Jarenlang gingen veel verschillende speelpoppen en kunstenaarspoppen door haar handen. Ruim 40 jaar heeft zij met veel liefde poppen verkocht en heeft ze haar kennis over de historie en de vormgeving van poppen verrijkt. Het meest was zij gefascineerd door vilt in verschillende vormen. Poppen van o.a. Lenci en Christa Mann zijn poppen die haar boeiden door hun vormgeving en uitdrukking en het verraste haar dat uit wol zoiets herkenbaars gemaakt kan worden. Wol, wat kan je er mee, wat zijn de eigenschappen, wat zijn de beperkingen maar vooral wat zijn de mogelijkheden? Rond 2004 begon zij met experimenten met naaldvilten met wol. Naaldvilten was op zich wel bekend voor het maken van stoffen, maar nooit gebruikt om kunstenaarspoppen mee te maken. Ze viltte uit de vrije hand zonder verdere hulpmiddelen. Een mal of iets dergelijks kwam er niet aan te pas.

Met veel geduld en tijd lukte het om na wat experimenten een beertje en zelfs een pop te maken. Ze leerde ook de eigenschappen van de verschillende soorten wol kennen en wist met verschillende kleuren wol kleuren zelfs ogen te maken. De ogen zijn dus niet geschilderd maar echt van wolhaartjes! De kleding is ook van vilt. Ook maakt zij gebruik van natvilten voor de kleding van de poppen, een totaal andere techniek De kleding is vaak naadloos rond het poppenlijfje gevild. Omdat alles uit de vrije hand is gemaakt is elke pop een unikaat.

De enige hulpmiddelen voor het maken van haar kunstwerkjes zijn haar jarenlange kennis van vormgeving. Maar nu gebruikt ze alleen voorbeelden van echte kinderen. De kinderen uitgebeeld in vilt hebben de leeftijd van 0-10 jaar.

Door de vormgeving en de nieuwe techniek ontving zij de Max-Oscar-Arnold Kunstpreis 2007 met “het witte meisje”. Ook het “boze meisje” en “de babyjongen “ zijn genomineerd. Het “boze meisje” is door de stad Neustadt aangekocht als aanvulling op de kunstverzameling van het “Museum der Deutschen Spielzeugindustrie in Neustadt bij Coburg”.

 

© Hesemans Breda 2007